(Bayıldıran, Sabit Kemal; Günümüz Şiiri Üzerine Yazılar, Can Y., 1. basım, 2004)
Bugün (16.07.2014) bitti Bayıldıran'ın 17 denemeden oluşan bu kitabı. Denemelerden ikisi (Edebiyatımızın Bölümlenmesi, Köy Enstitüleri ya da Geçmişe Takılmanın Öbür Adı) dışındakiler doğrudan şiirle ilgili yazılar.
Ah, ahh! Neden dizini olmaz şu kitapların! Altını çizdiğim yerlere dikkat etmeliyim.
Bayıldıran sosyalist bakış açısıyla, zorlayarak da olsa, şiirimizi, genel olarak edebiyatımızı değerlendirmiş. Her yazısında ideolojisinin kavramları gözümüze batıyor/batırılıyor. Kendinin ve kendi gibi düşünen bir kısım zevatın terminolojisi tutmadı. Ama inatla -belki de tutarlı olma baskısıyla- aynı terimleri kullanıyor Bayıldıran; kapıkulu edebiyatı, reaya edebiyatı gibi...
Yararlı, farklı bir okuma oldu bu. Birçok konuda ona hak verdim, benzer düşüncelere sahip olduğumu şaşırarak gördüm. Üstelik kendini dizginlemeyi büyük ölçüde başarıyor Bayıldıran yorumlar yaparken, değerlendirmelerde bulunurken; düzleyip geçmiyor yani, insaflı, vicdanlı hareket etmeye çalışıyor. Bu son söylediklerim onun Marksist şablona uyma zorunluluğuyla çelişiyor gibi görülebilir, bu doğru. Yine de "yumuşak" bir yol buluyor Bayıldıran bence; yeri geliyor bir şerh düşüyor, yeri geliyor düşünsel yakınlığa sahip olduğu çevrelere de "dokundurmaya" çalışıyor.
16.07.2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder